Κατηφορίζοντας από τον κατάφυτο ορεινό όγκο της βορειοανατολικής Χαλκιδικής με τα χρώματα και τα αρώματα της φύσης να χαϊδεύουν την ψυχή και το κορμί συναντάμε τον φιλόσοφο δάσκαλο Αριστοτέλη, αντικρίζουμε τον αγέρωχο Άθωνα, με τα σύννεφα σαν θυμίαμα να προσεύχονται στην κορφή του, αισθανόμαστε την αύρα του Αιγαίου βλέποντας τον βαθυγάλανο κόλπο τον Ακάνθιο με τον Αράπη και τις Ελευθερίδες φύλακες στις δύο άκρες του να ειδοποιούν την φύση για τον ερχομό του παγερού βοριά και του σκληρού μαΐστρου. Στη μέση η Ιερισσός που γλίστρησε από τους λόφους της Ακάνθου μετά από τον αδυσώπητο σεισμό στις αρχές της δεκαετίας του τριάντα που όμως στάθηκε όρθια, πληγωμένη αλλά ζωντανή λίγα μέτρα ποιο κάτω για να την χαϊδεύει το ζωηρό κύμα του πελάγους.